سفر به استرالیا از رویا تا واقعیت

مهاجرت مردم ازیک کشور به کشور دیگر از دیر زمانی یک امر معمول ورایج بوده است.

مهاجرتها از یک کشور به کشور دیگر از زمانهای دور تا اکنون به دوشیوه قانونی ویاهم غیرقانونی صورت میگرفته ست. مهاجرتهای که به صورت قانونی صورت میگیرد یک امر معمول در عرف بین الملل به شمار میرود اما سفرهای که به صورت غیرقانونی انجام میشود به اساس تمامی قوانین ومعیارهای بین المللی یک امر مردود پنداشته میشود.
تمامی کشورها براساس قوانین داخلی شان موظف هستند که مانع سفرهای غیرقانونی افراد به داخل کشور شان شوند. جلوگیری از ورود افراد به شیوه غیرقانونی در داخل کشورها معمولا مسئوولیت نیروهای امنیتی کشورها میباشد. نحوه برخورد با افرادی که به صورت غیرقانونی وارد یک کشور میشود بستگی به قوانین نافذه کشورها دارد. در برخی از کشورها نیروهای حافظ سرحدات انان حتی میتوانند بالای کسانی که تلاش کنند به صورت غیرقانونی وارد کشور شان شود تیر اندازی کنند. رویهم رفته سفرهای غیرقانونی برای هیچ کشوری قابل قبول نیست. ازسویی هم تمامی کشورها تلاش میکنند که مانع انجام سفرهای غیرقانونی از سوی شهروندان شان به کشورهای دیگر شوند.
سفرهای غیرقانونی طی دهه های اخیر به صورت سرسام اوری افزایش یافته است. گفته میتوانیم که در حال حاضر سفرهای غیر قانونی به یک معضله بین المللی تبدیل شده است. با افزایش سفرهای غیرقانونی مرگ ومیر مسافران که تلاش میکنند دست به انجام چنین سفرها بزنند نیز افزایش یافته است. طی یک سال صدها نفر در جریان سفرهای غیرقانونی و در نتیجه کشتیهای حامل در مسیر اروپا جانهایشانرا از دست داده اند. هم اکنون کشورهای سرسختانه تلاش میکنند که جلو مهاجرتهای غیرقانونی به کشورهای شانرا بگیرند اما به نظر که ظاهرا جلوگیری از سفرهای به کشورهای ارپایی کار ساده ی نباشد.
تمامی افرادی که تلاش میکنند به صورت غیرقانونی مرزهای کشورها را عبور کنند در واقع به همکاری کسانی که پیشه شان انتقال غیرقانونی افراد به سایر کشورهاست صورت میگیرد. کسانی که دست به انجام چنین سفرها میزنند معمولا از عواقب ان بی خبرندو در بسیاری موارد فریب کسانی را میخورند که با وعده های دروغین انان را وادار به انجام سفرهای غیرقانونی میکنند. پروسه که در ان یک شخص به صورت غیرقانونی توسط کسی دیگر در اثر فریب ویابا استفاده از زور از مرز یک کشور عبور داده میشود،‌قاچاق گفته میشود. این روند معمولا توسط قاچاقبرانی انجام میشود که شغل شان انتقال غیرقانونی افراد از مرزیک کشور به کشور دیگر است. قاچاق انسان به اساس قوانین بین المللی جرم پنداشته میشود اما اگر در جریان اینگونه سفرها مسافران جانهای شانرا از دست بدهند جرم قاچاقبران چندین برابر میشود. افغانستان از جمله کشورهایست که شاید بیشتر ین تعداد مهاجرین را در سطج جهان داشته باشد. در حال حاضر ملیونها تن از شهروندان افغانستان در خارج از کشور و در عالم مهاجرت به سر میبرند. متاسفانه مهاجرت افغانها به کشورهای دیگر عمدتا به صورت غیرقانونی وبه شیوه قاچاقی انجام میشود. سفرهای قاچاقی افغانها به کشورهای دیگر در بسا موارد مرگبار و دارای عواقب ناگوار میباشد.
استرالیا از جمله کشورهایست که طی سیزده سال گذشته یکی از پرطرفدار ترین مقصد برای مهاجرین افغان بوده است اما متاسفانه سفر افغانها به استرالیا همواره به صورت غیرقانونی و به شیوه قاچاقی انجام شده است. سفر قاچاقی به استرالیا که به دلیل موقعیت جغرافیایی و دور افتاده گی استرالیا معمولا با کشتی و از روی بحرهای طوفان خیر انجام میشود،‌ در بسا موارد سرنوشت مرگباری را برای پناهجویان افغان رقم زده است. یکی از عوامل اصلی مرگ ومیر پناهجویان افغان در مسیر استرالیا عدم اگاهی مردم از عواقب اینگونه سفرها و دروغ پردازیهای قاچاقبران انسان بوده است. قاچاقبران انسان همواره با فریب ونیرنگ مهاجرین را ناگزیر کرده اند که با کشتیهای کهنه وفرسوده انان که در مقابل باد وباران فوق العاده اسیب پذیر است سفر کنند. گفته میشود که طی سیزده سال گذشته حدود پانزده صد مهاجر در مسیر استرالیا جانهیشانرا از دست داده اند که تعدادی زیادی از انها شهروندان افغانستان بوده اند. بدنبال افزایش امار تلفات پناهجویان در مسیر استرالیا حکومت این کشور ناگزیر شد که پالیسی خود را در قبال پناهجویان تغییر دهد. با امدن تونی ابوت در عرصه قدرت استرالیا پالیسی مهاجرت این کشور علیه پناهجویان بصورت بی سابقه ی سخت تر شد. تونی ابوت با اجرا نمودن برنامه حفاظت از مرزهای استرالیا توانست دروازه های این کشور را به روی پناهجویان غیرقانونی به کلی مسدود سازد. پس از انکه تونی در انتخابات درون حزبی استرالیا شکست و جایش را به مالکوم ترنبل داد، پالیسی مهاجرتی وی بدون کدام تغییرات از سوی مالکوم ترنبل تعقیب شد. اقای ترنبل بارها تاکید کرده است که هرگز در قبال پناهجویان غیرقانونی ازخود انعطاف پذیری نشان نخواهد داد. اکنون حدود سه سال میشود دروازه های استرالیا بروی پناهجویان غیرقانونی مسدود شده است،‌ هنوز هزاران پناهجو چه در جامعه استرالیا و چه هم در داخل کمپهای استرالیا در حالت بی سرنوشتی به سر میبرند. این پناهجویان کسانی هستند که در رویای رسیدن به استرالیا تمامی داردو ندار شانرا فروخته وراهی استرالیا شده بودند. اما اکنون انان در کمپهای به سر میبرند که به هیچ وجه محل مناسبی برای زنده گی نیست. کمپ های که از سوی حکومت استرالیا برای نگهداری پناهجویان در نظر گرفته شده است یکی از نامناسب ترین جای برای زنده گی است. بسیاری از پناهجویانی که در کمپهای استرالیا روزگاری را سپری کرده اند از مشکلات فروان از جمله مشکلات روحی و روانی رنج میبرند. این وضعیت بخصوص در کمپ نارو و مانوس بیش از هر کمپ دیگر محسوس است. حکومت گینه نو که کمپ مانوس در ان قرار دارد ماه گذشته درپی افزایش انتقادات در مورد وضعیت موجود در کمپ مانوس ،‌این کمپ را غیر قانونی اعلام کرد و از حکومت خواست که ان را در اسرع وقت مسدود کند. با انهم به نظر میرسد که مسدود شدن این کمپ نیز گرهی از مشکل پناهجویان باز نخواهد کرد زیرا حکومت استرالیا میگوید که اگر این کمپ مسدود هم شود‌ ،‌بازهم پناهجویانی که درین کمپ نگهداری میشوند شانس ورود به استرالیا را نخواهند داشت. پناهجویانی که اکنون درین کمپ بسر میبرند دور راه بیشتر در پیش ندارند: یا اینکه تابعیت گینه نو را بپذیرند و برای همیشه در گینه نو زنده گی کنند و یاهم دوباره به کشور اصلی شان به اجبار برگردانده خواهند شد. این دو تصامیم هیچگدام برای پناهجویان قابل قبول نیست زیرا پناهجویان که تمام دار وندار شانرا به خاطر رسیدن به استرالیا از دست داده اند نه میتوانند در جامعه ابتدایی گینه نو زنده گی و نه هم توان باز گشت به کشور اصلی شانرا دارند. راه سوم برای پناهجویان تا اکنون معلوم نیست.