انجمن پیوند افغان ها می‌گوید: نتایج تحقیق آنان از 53 زن زندانی در پنج ولایت کابل، هرات، بلخ، هلمند و قندهار نشان می‌دهد که کمبود وکیلان مدافع و دادستان‌های زن، سطح پایین آگاهی زنان درباره حقوق قضایی‌شان، برخورد ناعادلانه در هنگام رسیدگی به پرونده‌های قضایی زنان و نبود خانه‌های امن برای حفاظت از زنان فراری و رها شده از حبس، از دلایل عمده بی‌پناهی زنان زندانی در افغانستان است.
فرشته کریم مسوول پیشین پیوند افغانان، درباره نتایج تحقیق می‌گوید: برای زنان زندانی مهمترین مسأله بازگشت آبرومندانه شان به اجتماع است. بیشتر این زنان پس از آن که از زندان آزاد می‌شوند، هیچ سرپناهی ندارند و نمی‌دانند به کجا بروند. دولت باید تعداد خانه‌های امن را برای حفاظت از آنان بیشتر سازد.