تقریبا سیزده سال از اشغال کشور ما توسط نیروهای ناتو به سرپرستی آمریکا می‌گذرد. غربیها و آمریکاییها با تبلیغات گسترده در سطح بین‌المللی اینگونه نشان داده اند که با سرازیر شدن به افغانستان ده‌ها میلیارد دالر به کشور جنگ زده و فقیر ما کمک نموده و برای ما تاسیسات زیربنایی از قبیل راه، شفاخانه، کارخانه و غیره می‌سازند و تقدیر کشور را به کلّی تبدیل می‌کنند.
اما قطع نظر از تبلیغات غربیها و صرف نظر از اینکه آنان از هنگام آمدن به کشور ما به جز ابتذال، هرزه گرایی، اغتشاش، بمباران محافل شادی و مجالس سرور کارنامه‌ای نداشته اند و از آن هنگام تا کنون صدها شخصیت ملی، بزرگان اقوام و مردم چیز فهم را به قتل رسانده و یا راهی زندان‌های مخوف داخل و خارج افغانستان کرده اند و ... کار دیگری را نیز انجام دادند.
موضوع خطیری که عمدا و برنامه ریزی شده غربیها در کشور مسلمان ما انجام داده اند «شخصیت‌سازی کاذب» است.
غربیها توسط پولهای که بنام آبادانی افغانستان آورده اند و توسط (N.G.O)های بدنام خویش عده‌ی انسانهای زشت کردار، جانی، بی‌حیثیت، دخترهای فراری و مردمان بدنام را در این موسسات (به نام بخشهای حقوقی، دفاع از حقوق زن، مساوات زن و مرد، تمرین و آموزش و ...) استخدام کرده و با پرداخت معاشهای دالری و سفرهای خارج از کشور کوشیده اند آنان را در بین مردم جا بیاندازند و به حیث اشخاص باسواد، روشنفکر و جهان دیده معرفی کنند (به آنها شخصیت بدهند).
غربیها توسط رسانه های تصویری و نوشتاری تحت امر خویشف عده‌ای اجیر و مزدور را به نام تحلیل‌گر و کارشناس مشهور نموده (به آنان شخصیت می‌دهند) و افکار خویش را از زبان آنها به گوش مردم افغانستان می‌رسانند.
نیروهای خارجی رقاصه‌ها و افراد مشابه آنان را از طریق تلویزیون‌های اجیر خود به نام ... به مردم معرفی می‌کنند (به آنها شخصیت می‌دهند) که این‌ها نه تنها ستاره‌ی افغانستان نیستند بلکه ننگ و عار و باعث سرافکندگی هر افغانستانی مسلمان و هر انسان آزاده در سراسر دنیا می‌باشند.
غربیها تلاش ورزیده اند عده‌ی زنهای بی‌بند و بار و هرزه را در محافل عمومی به سر و صدا کرده و از این طریق آنها را در سطح بین‌المللی مشهور نمایند (به آنها شخصیت بدهند) و سپس آنها را به خارج از کشور بفرستند و بعد از چند سال به حیث چهره‌ی شناخته‌شده‌ی ملی دوباره به کشور برگردانند و بر گرده‌ی مردم مسلط سازند.
غربیها سعی کرده اند برخی افراد بدنام و سرافکنده را به آمریکا و اروپا برده و در آنجا به آنها مدال شجاعت! بدهند (به آنها شخصیت بدهند) و ایشان را دوباره به افغانستان برگردانده و الگو و نمونه‌ای برای دیگران معرّفی کنند.
همچنین دشمنان اسلام تلاش ورزیده اند عده‌ای از این افراد بی‌سواد را که به مشکل در رستوران وظیفه‌ی گارسنی پیدا می‌کنند را به اعتصاب و خیمه کشانیده و با روزنامه‌ها و تلویزیون‌های وابسته به خود در سطح ملی و بین المللی آنها را مشهور کنند (به آنها شخصیت بدهند) و با اعطای پست و مقام به آنان بر سرنوشت ملت حاکمشان گردانند.
بالاخره اینکه دشمنان ملت با اعطای پست و مقام در برخی از سفارت خانه‌ها عده‌ای بی‌اصل و نسب را وا داشته به کانون مقدس مدارس دینی تاخته و به نام پژوهشگر مسایل دینی حیثیت این مدارس را زیر سوال ببرند و از این راه مشهور شده (و صاحب شخصیت شوند).
بلی، دشمن این چنین می‌کند و بر می‌گردیم به آیه‌ی کریمه که می‌فرماید:
بسم الله الرّحمن الرّحیم
إنَّ الْمُلُوکَ إِذَا دَخَلُوا قَرْیةً أَفْسَدُوهَا وَجَعَلُوا أَعِزَّةَ أَهْلِهَا أَذِلَّةً وَکَذَلِکَ یفْعَلُونَ (النمل/34)
«پادشاهان، هنگامی که وارد منطقه‌ای (شهری) می شوند، آن را تباه می کنند و گرامیترین مردمش را خوارترین می گردانند و همواره چنین رفتاری دارند».
و به این بسنده نکرده و مردمان متدیّن، دلسوز به ملت و آزادیخواه را به نام تروریست، القاعده و طالب تحت تعقیب قرار می‌دهند، زندانی و شکنجه می‌کنند و به بگرام و گوانتنامو می‌فرستند، اعدام می‌کنند و مورد حملات هواپیماهای بدون سرنشین خویش قرار می‌دهند.
حال قرار است دولت آینده با وجود همین شخصیتهای کاذب و دروغینی که آمریکاییها طی این چند سال برای کشور ما تراشیده اند، تشکیل شود. اشخاصی که غربیها به آنها حق نان و نمک را خوب آموخته اند و خوب می دانند با چه سیاستی و چگونه در قالب انسانهای وطن دوست به اربابان غربی خود خدمت کنند.
آری آمریکاییها خوب می دانستند که چه باید بکنند و از مدتها قبل دولتمردان آینده افغانستان را آنگونه که می خواستند ساخته اند.