روز به روز شواهد بیشتری از دروغ های آمریکا افشاء می شود که نشان می دهد مقامات کاخ سفید حاضرند برای استمرار حضور خود در منطقه و حمایت از دست پرورده خود یعنی اسراییل دست به هر اقدامی بزنند.
آمارهای مخفیانه برخی مقامات امنیتی وزارت داخله و وزارت دفاع مبنی بر این است که شبه نظامیان طالب حاضر در افغانستان و پاکستان از سلاحهای اسراییلی استفاده می کند حتی تجهیزات پزشکی آنها نیز ساخت اسراییل هستند.
شکی نیست که این تسلیحات ساخت اسراییل به صورت غیرقانونی وارد کشور شده است.
بنا به گفته آگاهان مسایل نظامی و براساس تحقیقی که انجام شده شرکتهای امنیتی اسراییلی سالیانه حدود صد میلیون دالر از فروش سیستم‌های نظامی و سلاح به نیروهای بیگانه در افغانستان سود می‌برند.
با وجود این درآمد کلان شرکتهای اسراییلی که از فروش تسلیحات نظامی به نیروهای خارجی در افغانستان عایدشان می شود، اسراییل به طالبان نیز سلاحهای پیشرفته نظامی می فروشد که با نیروهای خارجی مستقر در افغانستان مبارزه نمایند در اصطلاح یکی به میخ می کوبد یکی به نعل . تا سودش اضافه گردد.
هرکس بگوید از علاقه اسراییل برای سرمایه گذاری در افغانستان بی خبر است، به یقین دروغگو می باشد زیرا همه می دانند اسراییل برای گسترش حوزه نفوذ خود در منطقه، هزینه های هنگفتی را به طرق مختلف خرج می کند. هرچند که بنا به خواسته آمریکا این فعالیتها به دلیل حساسیتهای دینی و مذهبی به صورت مخفیانه صورت می گیرد.
اینکه اسراییل در افغانستان به دنبال چه اهدافی است. عمده ترین آن جلوگیری از رسیدن سلاح های شوروی پیشین به کشورهای عربی، دریافت سهمی از بازسازی اقتصادی افغانستان و فشار امنیتی بر پاکستان و ایران می باشد.
اما درباره اینکه هزینه این تسلیحات اسراییلی طالبان را چه کسی پرداخت می کند و چگونه در اختیار طالبان می گیرد، باید بگوییم: بزرگترین هم پیمان منطقه با اسراییل، عربستان سعودی می باشد. در واقع شاهزاده های سعودی با امضای قراردادهای نظامی با اسراییل، هزینه تسلیحات مورد نیاز طالبان را به مقامات رژیم صهیونیستی پرداخت می کنند و این تجهیزات از طریق دولت اسلام آباد در اختیار شبه نظامیان مخالف دولت افغانستان قرار می گیرد.
البته نمی خواهیم در این مطلب به روابط پشت پرده مقامات افغانستان با رژیم صهیونیستی بپردازیم، اما لازم است متذکر شویم که آمریکا در حالی مدعی مبارزه با تروریست و جریانهای افراط گرا می باشد، که خود پرورش دهنده و حامی آنها است. لذا این ضرورت آن را می رساند که نمایندگان مجلس افغانستان در تصویب پیمان امنیتی دقت عمل بیشتری داشته باشند و مانند مابقی عالی جنابان خیلی زود خود را به غربیها نفروشند.