«لطیف نظری» کارشناس و روزنامه‌نگار افغان در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری فارس در کابل در خصوص پیمان امنیتی واشنگتن -کابل گفت: تأکید رئیس جمهور افغانستان بر عملی شدن پیش‌شرط‌های افغانستان پیش از امضای پیمان امنیتی کابل-واشنگتن هرگز به خاطر اهداف شخصی نبوده و احساس مسئولیت رئیس جمهور در قبال تمام مردم افغانستان باعث شده تا کرزی همواره بر شروط مردم تأکید ورزد.
وی افزود که مردم افغانستان در جلسه «لویه جرگه مشورتی» اعلام کردند که آمریکا باید قبل از امضای پیمان امنیتی به شروط مردم افغانستان توجه کند.
این استاد دانشگاه افزود: حمایت عملی از روند صلح و توقف عملیاتهای نظامی بر منازل مسکونی افغانها از جمله شروط مهم مردم افغانستان است که آمریکا باید به آن توجه کند.
وی افزود که آمریکا در طول 12 سال ثابت کرده که با طالبان روابط مخفی داشته و تعهدی در قبال پیشرفت روند صلح افغانستان ندارند.
این کارشناس افغان تاکید کرد که توقف عملیاتهای نظامی در منازل مسکونی افغانها نیز خواست مردم افغانستان است و آمریکا باید به آن توجه کند.
نظری تصریح کرد: اگر آمریکاییها شروط مردم افغانستان را نپذیرند، افغانستان این پیمان را امضا نخواهند کرد و طولانیتر شدن کشمکشها بر سر امضای این پیمان، باعث میشود تا مردم به خواستهای افزون‌طلبانه آمریکا بیش از پیش پی ببرند و مقاومت در سطح نخبگان فکری افغانستان در برابر این پیمان بیشتر خواهد شد.
وی افزود که نه حامد کرزی و نه رئیس جمهور آینده افغانستان حق ندارند در صورت عملی نشدن شروط مذکور، این پیمان را به امضا برساند، زیرا این شروط، شروط شخص نیست بلکه تصمیم مردم افغانستان است که در لویه جرگه مشورتی گرفته شده و در طی قطعنامه اعلام شد.
امضای پیمان در صورت تعهد به عملی شدن شروط
وی گفت: هر چند که تاکنون آمریکا حتی قائل به عملی کردن شروط افغانستان نشده اما اگر هم آمریکا این شروط را بپذیرد باز هم هیچ تضمینی برای عملی شدن این تعهدات مانند 12 سال گذشته وجود ندارد.
نظری با بیان اینکه آمریکا در 12 سال گذشته، دهها بار عهدشکنی کرده و حال مردم افغانستان دولت، نخبگان و اندیشمندان این کشور پی بردهاند که آمریکا هرگز قابل اعتماد نیست، افزود: مردم افغانستان برای تأمین امنیت و صلح به حضور آمریکا در این کشور حضور خارجی را پذیرفتند.
سابقه آمریکا در 12 سال گذشته
به اعتقاد این کارشناس افغان، آمریکا در 12 سال گذشته هیچ تعهدی در قبال صلح و ثبات افغانستان نداشته و با رفتار دوگانهاش افغانستان را متحمل زیانهای زیادی کرده است.
نظری افزود که دولت حامد کرزی پس از 12 سال کار با آمریکا اکنون دریافتهاند که آمریکا هرگز به تعهداتش در قبال افغانستان پایبند نیست.
وی گفت: رئیس جمهوری افغانستان شروط ذکر شده را برای پاسداری از منافع ملی مردم افغانستان بیان میکند.
این نویسنده افغان تصریح کرد که امضای پیمان امنیتی و حضور طولانی‌مدت آمریکا در افغانستان مقاومت طالبان را بیشتر میکند و جنگ را در افغانستان شدت میبخشد.
نفس پیمان امنیتی به ضرر افغانستان است
این کارشناس افغان گفت: نفس امضای پیمان امنیتی در مغایرت با منافع ملی و حاکمیت ملی مردم افغانستان است.
وی تأکید کرد که آمریکا با 12 سال حضور خود در افغانستان ثابت کرده که هیچ گاه به نفع افغانستان کار نمیکند.
به اعتقاد وی اعطای مصونیت قضایی به نظامیان آمریکا و ارائه مجوز راهاندازی عملیاتهای نظامی در مناطق مسکونی افغانها در مغایرت با حیثیت مردم افغانستان است.
این تحلیلگر افغان اظهار داشت: با امضای این پیمان، افغانستان به عنوان یک کشور وابسته در نظام بینالملل مطرح میشود که این مسئله برای منافع ملی افغانستان بسیار زیان‌بار است.
نظری افزود: آمریکاییها تاکنون در هر کشوری که حضور یافتهاند از کشور اشغال شده به عنوان یک ابزار برای پیشبرد منافع خود استفاده کردهاند و با ترویج فساد اخلاقی و زیر سؤال بردن استقلال سیاسی آن کشور، زیانهای زیادی را متوجه آن کشورها ساخته است.
اعمال فشار برای امضای پیمان، روحیه استکباری آمریکا را به نمایش میگذارد
وی تصریح کرد که اعمال فشار آمریکا برای امضای این پیمان که با اقداماتی مانند قطع تدارکات و سوخت ارتش و پلیس افغانستان همراه بوده، سیاست استکباری آمریکا را به نمایش میگذارد.
به اعتقاد وی، آمریکا با این روحیه استکباری قصد دارد تا پیمان امنیتی را با زور و قدرت به امضا برساند اما تاریخ ثابت کرده که مردم افغانستان هرگز تسلیم زور نمیشوند و سلطهگران را از پای در میآورند.
راه حل بحرانهای افغانستان؛ گسترش روابط این کشور با منطقه است
به باور این کارشناس افغان، امضای پیمان امنیتی نه تنها صلح و ثبات را در افغانستان به ارمغان نمیآورد بلکه با دوام جنگ، وضعیت این کشور را بدتر میکند.
به گفته وی، راه حل اساسی برای رفع بحرانهای فعلی افغانستان، گسترش روابط با کشورهای منطقه است.
این کارشناس افغان در ادامه تأکید کرد که افغانستان نیز نیازمندی به کشورهای منطقه را احساس کرده و سیاست گسترش روابط با کشورهای منطقه را در پیش گرفته که تلاش برای امضای پیمان همکاری با ایران و گسترش روابط با هند از نمونههای آن است.
از آغاز بحثها در مورد پیمان امنیتی با آمریکا، دولت افغانستان همواره به ضرورت عملی شدن شروط لویه جرگه از جانب آمریکا تأکید کرده است.