سوریه همواره به دلیل حمایت از آرمان فلسطین و جنبش‌های مقاومت، در فهرست دشمنان آمریکا قرار داشته است. زمامداران کاخ سفید در دهه اخیر از همان منظری به سوریه نگریسته‌اند که به ایران نگاه می‌کنند.
تعریف و تلقی آنها از موقعیت سوریه، بر این پایه استوار است که دمشق بزرگ‌ترین و نیرومندترین پشتوانه مقاومت پس از ایران است به همین دلیل نیز جرج بوش رئیس‌جمهور سابق آمریکا، سوریه را یکی از اضلاع سیاست خصمانه خود موسوم به محور شرارت قرار داد و بسیاری از تحریم‌های مرسوم علیه ایران را درباره دمشق نیز پیاده کرد.
ورژن به ظاهر صلح‌طلب بوش، باراک اوباما نیز به همین علت در ۳۰ ماه اخیر سوریه را درگیر نبردی نابرابر کرده و حالا هم دارد برای تهاجم نظامی به سوریه برای سرنگونی نظام قدرتمند اسد، جنگ روانی سلاح‌های کشتار جمعی را نمایش می‌دهد.
طیف وسیع تلاش‌های آمریکا، انگلیس، فرانسه و اسرائیل با همراهی ترکیه، عربستان و قطر برای سرنگونی حکومت بشار اسد، راه به جایی نبرد و این همه هزینه مالی، سیاسی و نظامی در ۲ سال و نیم گذشته، منجر به برافتادن دولت سوریه نشد. این در حالی بود که حکومت ۳۰ ساله مبارک ظرف ۱۷ روز و رژیم دیکتاتوری بن‌علی نیز در کم‌تر از یک ماه فروپاشید ولی نقشه ایجاد بحران مصنوعی در سوریه، گرچه به تلفات بالای جانی و مالی در این کشور منجر شد ولی اسد هم‌چنان پابرجاست.
حکام سرسپرده صهیونیست‌ها در کاخ سفید که از اعزام قسی‌ترین تروریست‌ها به سوریه هم طرفی نبستند و آنها را مغلوب دلاوری‌های ارتش نیرومند و مردمی سوریه دیدند، امروز درصدد اجرای سناریویی هستند که در عراق موفقیت‌آمیز بود: وجود سلاح‌های کشتار جمعی!
آنها برای آنکه این موضوع را برای افکار عمومی دنیا قابل باور سازند اقدام به نوشتن فیلمنامه‌ای به زعم خود دقیق کرده‌اند و با جنگ روانی و رسانه‌ای می‌خواهند القا کنند ارتش سوریه علیه غیرنظامیان از سلاح شیمیایی استفاده کرده است.
این در حالی است که جرم اصلی و واقعی اسد یک چیز است: تداوم روابط دمشق با جمهوری اسلامی ایران و جنبش انقلابی حزب‌الله لبنان.
نمود این جرم را می‌توان در مواضع اوباما علیه سوریه و اظهارات جان کری رئیس دستگاه دیپلماسی آمریکا در سفرهای هفتگی‌اش به غرب آسیا بویژه آنگاه که به ریاض، آنکارا و تل‌آویو می‌رود، مشاهده کرد.
وزیر خارجه ایالات متحده در هر سفر خود به منطقه، پرونده‌ای از اتهام‌های جدید علیه دمشق را می‌گشاید و هر بار به نوعی سوری‌ها را در مظان اتهامی جدید قرار می‌دهد.
آمریکا کتمان نمی‌کند در وضع فعلی که ارتش سوریه در حال پاک‌سازی خاک این کشور از تروریست‌های چندملیتی است و طبعاً پیروزی کامل اسد، بر قدرت وی بطور عجیبی اضافه می‌کند، نگران افزایش وزن سیاسی سوریه در معادلات منطقه بویژه در دو حوزه لبنان و عراق است به همین دلیل تحلیلگران باور دارند دولت اوباما تهدید به تهاجم مستقیم نظامی به سوریه را به صورت حساب‌شده انجام داده است.
از جمله اهداف سیاسی گوناگون که موج تهدیدات اخیر کاخ سفید علیه سوریه می‌تواند در بر داشته باشد، جلوگیری از قدرت گرفتن سوریه در منطقه است و این که آمریکا احساس می‌کند در مناسبات منطقه‌ای در پی فائق آمدن کامل اسد بر تروریست‌های مسلح، سوری‌ها موقعیت آینده آنها و به ویژه رژیم اشغالگر صهیونیستی را دشوار می‌کنند.
از سوی دیگر، از نگاه تهران، مسکو، بغداد و پکن بعنوان حامیان حکومت اسد پنهان نیست که دولت‌های رقیب اسد این بار به سمت گشودن جبهه نزاع جدید در ابعادی گسترده خیز برداشته‌اند و موج تبلیغاتی روزهای اخیر حول تسلیحات شیمیایی سوریه و اتهام دروغین استفاده ارتش سوریه از سلاح شیمیایی، پیش‌درآمدی برای یک یورش نظامی است.
پیش از این جمهوری اسلامی ایران جبهه مخالفت با مداخله نظامی بازیگران خارجی در سوریه را گشوده بود اما در این مرحله به نظر می‌رسد روس‌ها به عنوان دوست دیرین دمشق همچون ایرانی‌ها نگران عواقب یک جنگ گسترده و ویرانگر در سوریه هستند و از این روست که درصددند هر چه زودتر اجلاس ژنو ۲ را برگزار کنند.